Henüz kitabın yarısındayım, ancak hani farklı şehirleri gezdiğimizde hepsinin farklı bir ruhu farklı bir dokusu vardır, bazıları çok yakın hissettirir, bazılarını ise bazı dostlar gibi tanıdkça severiz ya, zweig’ın yaşadığı şehirleri betimlemesi bu hissi ete kemiğe büründürdü bende. aynı insan karakterleri gibi, viyana’nın cool ve sofistike duruşu, paris’in eğlenceli ve özgür ruhu… hepsi bir karakter gibi gözümde canlandı. gerçekten edebi anlamda okuması çok keyifli bir kitap oldu..