Başlıkta da belirttiğim gibi aslında henüz bir sabah ritüelim yok. Ama hayalini kurduğum bir ritüel var. Ritüelin hayali mi olur demeyin, her şeyin hayalini kurabilme potansiyeline sahibiz. Kendi evimdeyim. Sabah erkenden alarmsız uyanıyorum. Yataktan çıkıp biraz esniyorum. Mutfağa gidip kahvemi demliyorum. Mutfağımın bahçeye açılan bir kapısı var ve o kapıdan bahçedeki sallanan koltuğuma geçiyorum. Gün doğumunu selamlıyorum. Bugün de nefes alabildiğim için şükrediyorum ve günü derin derin içime çekiyorum. Yaşamı iliklerime kadar hissediyorum. Bu sabahların hayalini kuruyorum ve bu hayale ulaşmama az kaldı biliyorum.